Kredyt Społeczny, tak jak jest znany dzisiaj - a znany jest prawie powszechnie został przedstawiony po raz pierwszy przez majora Clifforda Hugh Douglasa w artykule opublikowanym w czasopiśmie The English Rewiew (Przegląd angielski) z grudnia 1918 roku. Artykuł nosił tytuł The Illusion of Overproduction (Złudzenie nadprodukcji).
Major Douglas, posiadający wykształcenie inżyniera budownictwa i inżyniera elektryka, był zatrudniony najpierw przez Westinghouse Company na Dalekim Wschodzie. Kiedy właśnie opracował projekt i kosztorys budowy elektrowni wodnej zamówionej przez rząd indyjski, został, poinformowany, że prace budowlane nie mogą być podjęte, ponieważ brakuje kredytów finansowych (pieniędzy).
Douglas zauważył, że przedstawiony mu wniosek stał jakoś w sprzeczności z rzeczywistymi faktami. Przecież urządzenia były tanie, był nadmiar chętnych do pracy i nadmiar materiałów, a ludzie w Indiach z pewnością rozpaczliwie potrzebowali energii elektrycznej.
Innymi słowy, stwierdził on, że chociaż realizacja projektu była fizycznie możliwa, to była niemożliwa finansowo. I to właśnie finanse spowodowały podjęcie decyzji o wstrzymaniu budowy. Była to decyzja pozbawienia ludności materialnego dobra, które tak bardzo było jej potrzebne. To doświadczenie głęboko poruszyło Douglasa.
Później rząd angielski powierzył inżynierowi Douglasowi budowę kolei elektrycznej. I znowu otrzymał on nakaz wstrzymania operacji budowlanych z powodu braku pieniędzy. Ale potem zaczęła się wojna (1914 r.). I natychmiast wszelkie potrzebne pieniądze stały się dostępne.
Nieco później Douglas został zatrudniony w fabryce samolotów Królewskich Sil Lotniczych (Royal Air Force) w Fernborough w Anglii. To właśnie tam wykrył najpoważniejszy błąd w samym sercu naszego systemu cen. Przeprowadził matematyczny dowód, którego jego krytycy nie potrafili nigdy obalić, że przemysł kreuje ceny szybciej niż dostarcza dochodów.
To oznacza, że nasz obecny system nie samofinansuje się. Pieniądze rozdysponowane w fazie produkcji nie mogą zrównoważyć cen produktów wytworzonych w tej fazie. (Jest to spostrzeżenie, które Douglas wyraził w swej słynnej formule, znanej jako twierdzenie A + B.)
Stosując powszechnie akceptowane dzisiaj metody bankowości i księgowości, przemysł nie. potrafi funkcjonować bez zaciągnięcia dlugu, który nie może być spłacony bez popadnięcia w następny, jeszcze większy dług. W takim systemie nieunikniona jest postępująca inflacja, a taka nieustająca inflacja jest niczym innym, jak oszustwem stale dokonywanym wobec ludzi.
Douglas próbował przedstawić tę sytuację ludziom zajmującym odpowiedzialne stanowiska w społeczeństwie. Ku swemu ogromnemu zdziwieniu, napotkał nie tylko mur rozmyślnej obojętności, ale nieukrywaną i gwałtowną wrogość. Taka postawa tak go zaintrygowała, że postanowił znaleźć jej przyczyny.
Douglas dowiódł, że możliwe jest zduszenie aktywności przemysłu i handlu poprzez zamknięcie bram kredytu - przywilej przynależny prywatnemu monopolowi bankowemu. Tak więc przyzwolenie na działanie, licencja na produkcję, zależy od kredytu bankowego.
Aby wyjaśnić tę sytuację, Douglas napisał swą pierwszą książkę w 1919 roku, zatytułowaną Economic Democracy (Demokracja ekonomiczna). Pokazał w niej jak operacje finansowe prowadzą do postępującej centralizacji kontroli i wzrastającej koncentracji władzy ekonomicznej, skupionych w rękach niewielu osób.
W 1930 roku monopol ten stworzył podwaliny kontroli - superscentralizowany bank, zwany odtąd Bankiem Światowym.
Douglas napisał wtedy następną książkę pt. The Monopoly of Credit (Monopol kredytu), pokazując, w jaki sposób kilkoro ludzi objęło w posiadanie ogromną władzę w skali światowej.
Można dwojako spojrzeć na tę sytuację. Narodziny systemu finansowego i jego powiększenie się w ogromny monopol mogły być dziełem zwykłego przypadku, wtedy więc należałoby skierować atak na sam system. Ale mogło być i tak, że ten system finansowy był rezultatem z góry ułożonego planu, realizowanego przez pewne grupy żądne władzy i zmierzające do przejęcia kontroli nad resztą społeczeństwa.
Douglas rozpoczął działanie poprzez ujawnianie prawdy o samym systemie oskarżając go, jako przyczynę ubóstwa i braku bezpieczeństwa ekonomicznego wśród obfitości dóbr materialnych.
Lecz atak ten spowodował wyjście z ukrycia tych, którzy czerpią korzyści z tego systemu. Odpowiedzieli oni kontratakiem. Użyto wszelkich możliwych środków, aby usunąć Douglasa i jego idee z prasy i radia. On i jego zwolennicy byli przedstawiani jako szarlatani, którzy głoszą lunatyczny system finansowy. Był ośmieszany bezlitośnie.
Niemniej, Douglas ujawnił i pokazał mit pieniądza takim, jakim był.
Douglas posunął się w swej walce o krok dalej. Wykazał, że grupy złożone z członków Międzynarodowej Finansjery używają systemu finansowego w celu narzucenia swojej linii kierowania światem, co przejawia się w permanentnym podkopywaniu fundamentów wolności osobistej.
Rozpoznał on celowe próby doprowadzenia do upadku Imperium Brytyjskiego, w którym, jak dotychczas, powodem dumy była wolność jednostki. Następnie przewidział wprowadzenie w każdym kraju instytucji o charakterze totalitarnym - spędzanie ludzi w stada i wprowadzanie kolektywizmu w imię powszechnego zatrudnienia. Na koniec przewidział sprawowanie politycznej kontroli każdego państwa poprzez decyzje podejmowane w pewnych międzynarodowych kwaterach dowodzenia.
Douglas określił Kredyt Społeczny jako „politykę filozofii", gdzie słowo „polityka" zostało użyte tutaj dla oznaczenia linii postępowania czy działania, skierowanej na osiągnięcie celu. Przez filozofię, którą Douglas miał na myśli w związku z tą polityką, rozumiał on nic innego jak samą filozofię chrześcijańską, w aspektach ekonomii i polityki, z całym jej naciskiem na godność osoby ludzkiej i tej świętej instytucji - rodziny.
W przeciwieństwie do praktyki większości ekonomistów, Douglas nigdy nie zmienił ani jednego słowa w swych pismach. Jego wnioski były oparte na bardzo uważnej i dokładnej analizie i potwierdzały się z zadziwiającą precyzją.
W 1919 roku Douglas opracował dla Lloyda George'a (premiera Anglii podczas pierwszej wojny światowej) elementy tzw. planu lend-lease (programu pożyczek niepieniężnych towary, surowce, usługi). Podobny schemat wymiany był zastosowany przez sprzymierzone kraje podczas drugiej wojny światowej.
W 1925 roku Douglas napisał, że jeśli świat nadal będzie kroczył drogą taką, jak dotychczas, to nastąpi kryzys finansowy w 1929 roku. Czy można było odgadnąć to z większą dokładnością?
W 1934 roku Douglas napisał, że kontynuacja linii postępowania wtedy przeważającej doprowadzi do kolejnej wojny w ciągu sześciu lat. Druga wojna światowa wybuchła pięć lat później.
Douglas przedstawił metodę finansowania wydatków wojennych (w tym czasie właśnie trwała wojna) bez długu i bez inflacji. Nie było żadnego rządu, który by z tego skorzystał. (Oczywiście, tylko Finansjera i komuniści osiągali zyski dzięki wojnie.)
W swojej ostatniej pracy pt. The Brief for the Prosecution (Akt oskarżenia) Douglas ujawnił, co czeka ludzkość, jeśli nie podejmie ona niezbędnych kroków w celu odzyskania kontroli nad rządami państw.
Napomniał on ludzi, aby swoich reprezentantów uczynili swoimi sługami, i aby zmusili tych reprezentantów do przeciwstawiania się wszelkim posunięciom mającym na celu pozbawienie jednostki prawa do wolnego wyboru.
Clifford Hugh Douglas zmarł w Feaman, w hrabstwie Perthshire w Szkocji, dnia 29 września 1952 roku, w uroczystość św. Michała Archanioła.
Taki obowiązek presji na rząd, aby służył on ludziom, spoczywa na każdym z osobna, ale oczywiste jest, że ponieważ istnieje kwestia pożądanego, zasadniczo przez wszystkich, rezultatu, muszą być podejmowane działania oparte na jedności wszystkich.
Douglas uważał, że partie polityczne należy traktować jako coś niewiele lepszego niż przestępczy absurd. Oto jego uzasadnienie takiego stanowiska: partie polityczne nie robią niczego innego poza dzieleniem ludzi w kwestiach błahych i przejściowych, w czasie gdy potrzebne jest działanie wszystkich razem w sprawach istotnych dla życia narodu, jako narodu wolnego.
Nieustanne działania wzniecające wojny na całym świecie, stopniowo coraz bardziej dewastujące, doprowadziły do szerszej dystrybucji siły nabywczej. W efekcie tego, zainteresowanie systemem Kredytu Społecznego wśród wielu zostało nieco przytłumione. Lecz Douglas był mocno świadom, że takie warunki, spowodowane przygotowaniami do wojny, nie mogą trwać wiecznie. Wiedział, że prędzej czy później, by uniknąć skutków działania tego systemu opartego na długu, wszechpotężne grupy trzymające kontrolę zrobią wszystko, aby rozpętać trzecią wojnę światową.
Ci, którzy widzą podobnie jak Douglas - a jest wiele tak jasnych umysłów na całym świecie - są przekonani, że ludzkość, w jej dramatycznym poszukiwaniu wolności i bezpieczeństwa, będzie coraz liczniej studiować prace Douglasa.
Wówczas dokonania tego wielkiego człowieka zostaną należycie docenione.
A. H. Jukes
